Tula

 

Nanay Kong Dakila

ni Charlie Mae Esimos

 

Bakit ko siya ikahihiya?

Dahil ba sa buhok niyang nalalagas na

Dahil ba sa siya’y sadyang tumataba na

O dahil sa kanyang balat na nangingitim na?

 

Nilalakad ang kilo-kilometrong palayan

Tinitiis ang tirik na init ng haring araw

Gutom at uhaw man kanyang ipinagpapaliban

Makakita lang ng samo't saring gulay na mapagkakakitaan.

 

Pagod at gutom ma’y patuloy siyang lumalaban

Determinasyon ni ina ay magdamagang umaapas

Tuhod man ay umaalog; mata man ay nandidilim

Pagsisikap niya’y kita sa mga sakong kaniyang pasan-pasan.

 

Iyan ang aking ina, isang hamak na magsasaka,

Ngunit bakit ko nga ba siya ikahihiya?

Kung iyan ang tanging kayang gawin niya

Marangal na trabahong nagpapaaral sa’ming mga anak niya.

 

Maaga mang pumanaw ang aking ama

Hindi namin alintana dahil nariyan si ina;

Handang magsakripisyo’t ibuhos lahat ng makakaya

NANAY kong isang MAGSASAKA, sa amin siya’y tunay na dakila.